zwangerschap van Lindsay

Asi schreef:

Zie dat je net gereageert heb..haha toevallig...

Ja weet je..het van je afzetten is makkelijker gezegd dan gedaan..vooral als je in de omgeving vele babys komen.
Veel vriendinnen die bij mij in de klas zaten zijn of zwanger of krijgen een kleintje...

Ik wist niet wat het was...had 3 weken later een echo gepland dus ja...
Balen wel...maar goed als god het niet wil...al had ik wel zoiets van..waarom geeft hij het dan?
Ik zou zograag iets willen hebben van mijn man en ik samen..iets waardoor wij, hoe dan ook, voor altijd met elkaar verbonden blijven...Ook al gaat het momenteel iets slechter...En dan daarbij wil ik ook gewoon eens iets dat echt van mij is..iets dat niemand, behalve god, kan afnemen. iets waar ik over beslis en niemand anders. Een kindje dat onvoorwaarlijk van mij zal houden, iets puurs....zoiets moois..sommige mensen besefffen helemaal niet hoe groot wonder het is om een kindje te krijgen...iets dat bestaat uit man en vrouw en zich vormt tot een mens...Ik sta er nog altijd van te kijken echt waar...!!

Misschien geluk dat je niet zwanger werd maar mag ik grof zijn? Haha sorry hoor...had je toen gewoon met iedereen iets en maakte het niets uit of je zwanger werd..of waren het wel gewoon bekenden ofzo..iemand waar je verliefd op was ofzo?
Maar snap het wel...al is dat mijn optie niet..ik wil gewoon eentje van mijn man...dolgraag..!! En ja ben nog jong maar ik wilde altijd graag jong moeder worden en toen ik mijn man leerde kennen toen wist ik het gewoon dat hij mijn ware liefde is en dus de vader van mijn kindje...en we proberen nu van de zomer 2007. wel met een tussenpoze dat we zeiden we proberen even niet ivm baanverlies maar zelfs toen is het niet gelukt....

Blij dat je een zoontje krijgt? Of ad je ook graag weer een dochter willen hebben?

Het is inderdaad makkelijker gezegd als gedaan en het is moeilijk om anderen dan te zien maar bij jou komt het ook nog en tegen dat bij hun de babyperiode gedaan is kan het bij jou misschien beginnen .
Ja het is moeilijk als god het jou afneemt maar hij heeft je toch wel al laten voelen hoe zalig het is om zwanger te zijn zelfs zo zijn er vrouwen die dit nooit mogen ervaren.
Mits het slechter gaat nu kan je misschien proberen om jullie eerst samen terug te verbinden zodat jullie terug 1 worden en als jullie elkaar terug gevonden hebben kan je verder werken naar dat godsgeschenk.
Het was nooit een one night stand hoor heb wel met veel vriendjes naar bed geweest maar wel mannen dat ik "kende"
Toen ik mijn vriend leerde kennen wist ik ook dat hij de ware was en ben echt heeeel blij dat ik nooit eerder zwanger werd ik wil nooit nog een kind van een ander ik wil zelfs nooit meer een andere man .
Ik kan alleen maar zeggen dat je de moed niet mag opgeven ik heb met mijn vriend ook bijna 2 jaar geprobeerd uiteindelijk hadden we mini genomen als mijn kind en maanden na dat mini er was was het zo ver .
Ik hoop dat je vlug terug een kindje mag dragen van je man!!!!
Toen ik zwanger was van mijn dochter hoopte ik op een jongen nu ik zwanger ben van een jongen hoopte ik terug op een mzisje
Och uiteindelijk maakt het geslacht niks uit je hebt altijd wel een voorkeur maar je ziet ze daarom niet liever of minder graag he.

Haha je mag ze wel weten hoor...
Hier ook veel problemen met een naam met betekenis...
Een standaard NL naam met betekenis is lastig EN het moet voor 2 landen uitgesproken kunnen worden..zowel voor hier als in TUkrije.
DUS...haha ik ben best slim...mijn man vind lange namen mooi en dan gebruiken ze afkortingen..
B.v. Mustafa word Musti en Fatima word Fatos...zoiets..
Nu heet mijn vader Abraham..(roepnaam is anders) en zijn vader Mustafa..

Nu is Abraham in Turkije ook een geloofnaam dus perfect MAAR...Het word dus Abraham Mustafa op papier..en als roepnaam....ratatatatata BRAM
Puur omdat ik dat lekker oerhollands vind..en ze hem in Turkije dus abraham of Musti kunnen noemen (net wat hij gewend is he)
En natuurlijk door zijn papa want die kan Bram niet goed uitspreken..overigens hebik achter de hand :
Ilias...omdat dit ook lekker uit te spreken is....
Dus waarschijnlijk word het Ilias maar vind Bram geweldig maar lijkt mij verwarrend met twee namen. In ieder geval komen die twee namen er wel in voor.
Verder vind ik nog HEEL veel namen mooi..Niels b.v. vind ik prachtig maar moeilijk ivm de twee kanten...
Voor een meisje schrijf ik straks eventjes..moet effe iets checken..

Ow en ik wil dolgraag een meisje..maar weet eigenlijk, voel eigelnlijk dat ik een jongetje krijg...omdat ze bij mijn man allemaal een jongetje krijgen haha...ja alst maar gezond is maar jongens zijn gewoon kleine terroristen..die van me zus eerste een meisje(bij mij krijgen ze allemaal eerst meisjes maar man gen is toch sterker? ..en die eerste is zoooo lief die tweede, een jongetje ow wat een terrorist zg...je kunt je nog niet omdraaien en die is nu 1...


Hebben jullie ook een meisjes naam bedacht?
Moest het toch een meisje zijn..toen mijn zus beviel 4 jaar geleden is dat gebeurd...die hadden een blauwe kidskamer en alles...en toen kregen ze een meisje..haha

Voor mij ben je zeker niet lastig hoor ik begrijp je frustratie maar al te goed.
Ik was ook zo onregelmatig nooit de dag zelf was soms een week verder .
Ik heb inderdaad mijn dochtertje en daar heb ik veel voldoening aan , ik was zo gefocust op een tweede dat ik na het doktersbezoek in mijzelf dacht om te genieten van hetgeen ik nu heb en niet van hetgeen dat nog moet komen en ik had er mij ook al bij neergelegd moest er geen meer komen dat ik mij mocht gelukkig prijzen met mijn dochter.

Ik snap het soms ook niet hoor hoe mensen zo kunnen klagen omdat ze maar geen 2de of derde kindje kunnen krijgen .
Heb dat ook even gehad dus maar ik heb er mij bij neergelegd want ik realiseer mij heel goed dat er mensen zijn die zelfs dat eerste kindje nooit zullen hebben dus waarom zagen en klagen om een tweede of derde of vierde vind het echt zot .
Jong of oud als je moedergevoelens roepen heeft leeftijd daar niks aan want je wilt een kindje van jullie 2 maar als ik het zo hoor zou ik het proberen wat uit je hoofd te zettten en je hoofd "leeg" te maken .
Ik heb nog niks gekocht want heb alles al van mijn dochter e, ik moet ( wil ) juist nog iets hebben voor bij de geboorte dat hij toch iets van zichzelf heeft maar het gaat juist zomer zijn en die pyjama's dat ze verkopen zijn zo dik , ik vind dat veel te warm.
De neutrale kleertjes gebruik ik nu terug opnieuw voor de eerste maanden en de rest van de kleren zullen we wel weer als cadeau krijgen .
Als naam is het nu ma(t)tthias
Ik heb al vele andere namen gehad maar mijn vriend vind ze echt niet mooi deze vind hij goed maar ik kijk en luister toch wel nog naar andere namen wie weet vind ik nog een mooiere.
Ik wil ook een naam met betekenis niet een of andere zinloze naam ( persoonlijk )
Wat zijn jouw namen of mag dat nog niet geweten zijn en moeten we in spanning afwachten?

Zie dat je net gereageert heb..haha toevallig...

Ja weet je..het van je afzetten is makkelijker gezegd dan gedaan..vooral als je in de omgeving vele babys komen.
Veel vriendinnen die bij mij in de klas zaten zijn of zwanger of krijgen een kleintje...

Ik wist niet wat het was...had 3 weken later een echo gepland dus ja...
Balen wel...maar goed als god het niet wil...al had ik wel zoiets van..waarom geeft hij het dan?
Ik zou zograag iets willen hebben van mijn man en ik samen..iets waardoor wij, hoe dan ook, voor altijd met elkaar verbonden blijven...Ook al gaat het momenteel iets slechter...En dan daarbij wil ik ook gewoon eens iets dat echt van mij is..iets dat niemand, behalve god, kan afnemen. iets waar ik over beslis en niemand anders. Een kindje dat onvoorwaarlijk van mij zal houden, iets puurs....zoiets moois..sommige mensen besefffen helemaal niet hoe groot wonder het is om een kindje te krijgen...iets dat bestaat uit man en vrouw en zich vormt tot een mens...Ik sta er nog altijd van te kijken echt waar...!!

Misschien geluk dat je niet zwanger werd maar mag ik grof zijn? Haha sorry hoor...had je toen gewoon met iedereen iets en maakte het niets uit of je zwanger werd..of waren het wel gewoon bekenden ofzo..iemand waar je verliefd op was ofzo?
Maar snap het wel...al is dat mijn optie niet..ik wil gewoon eentje van mijn man...dolgraag..!! En ja ben nog jong maar ik wilde altijd graag jong moeder worden en toen ik mijn man leerde kennen toen wist ik het gewoon dat hij mijn ware liefde is en dus de vader van mijn kindje...en we proberen nu van de zomer 2007. wel met een tussenpoze dat we zeiden we proberen even niet ivm baanverlies maar zelfs toen is het niet gelukt....

Blij dat je een zoontje krijgt? Of ad je ook graag weer een dochter willen hebben?

Wilde trouwens nog even iets toevoegen..
ja sorry dat ik lastig ben hoor maar iedere einde van de maand ben k weer teleurgesteld..
MIjn stonden zijn zooo onregelmatig en ja ook deze maand was het weer overtijd..ik blijf dan hopen..en als ikdan ongesteld ben, wat vandaag het geval is, ben ik weer teleurgesteld..bah..!!!

Nja In ieder geval Lindsay kweet dat je er weinig aan hebt maar jij hebt wel je dochtertje al...En kdenk dat je daar veel steun uit kan putten..lijkt mij...

Soms kan ik zo kwaad worden op mensen die zeggen dat ze nog niet compleet zijn en ja ik snap het echt hoor als je meer dan 1 kindje wil maar als je toch al een kindje hebt..ben je eigenlijk toch al gezegend?
Dat god je een kindje toevertrouwd is zoiets moois...en of het er nu 1,2 of 5 zijn...er zijn mensen die nooit een kindje van zichzelf in hun armen zullen houden...
Ik ben nog jong en heb nog tijd om zwanger te raken maar toch is het jammer dat het steeds niet lukt...want ik wil het zo graag..misschien is het dat ook wel..misschien wil ik het wel te graag...Moet mezelf constant weer inhouden geen kleertjes te kopen enzo..

Maar ja....wilde even dit kwijt..sorry hoor..absoluut ook niet persoonlijk bedoelt, moch iemand dit zo opvatten....
Nu we het toch over dit onderwerp hebben haha...

Heb je wel al spulletjes gekocht enzo Lindsay?
en al namen bedacht?
Onze namen staan allang vast haha...al jaren eigenlijk dus die veranderen ook niet schat ik zo..haha

Dat is ook niet vroeg 16 weken heb je je kindje gezien?
Die bij ons in de familie haar eerste zoontje is ze verloren op 27weken en nu op 18 weken maar haar kindje ( ook een zoontje! was al gestorven op 15 weken.
De eerste keer zouden ze het kunnen gered hebben moesten ze echo gedaan hebben ze hebben grote fouten gemaakt in het zh en het tweede kindje is ze verloren omdat ze rode hond zou gekregen hebben .
Weet je het geslacht?
Hoe lang probeer je al ik heb voor mijn dochter zeker een jaar of 2-3 geprobeerd was nog veel te jong en nog geen vaste verkering maar ik wou een kind ( gelukkig dat ik toen niet zwanger werd) na mijn dochter zijn we meteen voor een tweede gegaan en nu is het toch gelukt dus we hebben toch weer een dik jaar moeten wachten.
Maar eerlijk gezegd iedere keer het mislukte en ik mijn regels kreeg hoe minder hoop ik had dat het nog zou lukken voor een tweede ik bij de dokter geweest om te vragen of ik eens geen onderzoek zou nodig hebben en desnoods de eitjes laten "inplanten" en het enige antwoord dat ik kreeg was : je mag er zoveel niet aan denken en je moet het wat uit je hoofd zetten dan zal het wel gaan.
Hij had wel gelijk dus heb ik het even aan de kant gezet en er niet meer aan gedacht en gewoon van het leven genoten en een maand of 2 later was ik terug zwanger.
Als het in het hoofd blokkeert dan blokkeert je lichaam ook dus er teveel aan denken en met bezig zijn is niet goed .
Veel sterkte met het verlies van je kindje en veel succes met het oefenen

Hoi Lindsay,
Wat rot he..
Ik verloor mijn kindje met 16 weken..
Baalde ontzettend en nog steeds..
Al zit het wel i nde familie hoor..
Mijn zus heeft tussen haar eerste en haar tweede 5 miskramen gehad waarvan 3 ze het kindje eruit moeten hebben halen..verlate miskraam dus..en bij 1 had ze zelfs bloedvergiftiging..
We zijn al heel lang aant proberen dus ik sprong een gat inde lucht toen het eindelijk klopte..maar ja heeft niet zo mogen zijn..we hebben wel nog geprobeerd maar heeft waarschijnlijk zijn tijd nodig.
Dus als het straks goed gaat willen we rond November weer gaan proberen...

Asi schreef:
Welkom Lindsay...
Gaat alles goed met je zwangerschap?
Geniet er maar van..
Als het bij ons niet mis gegaan was, was ik nu 23 weekjes..Stom he hoe ik dan toch meetel.. ..
Drukke beestenboel bij jou zeg...En je wilde ook nog een pup toch? Lekker druk straks met zoveel dieren en 2 kleintjes...lekker genieten lijkt mij zo..
Tot nu toe gaat het goed , genieten heb ik nog niet echt kunnen doen eerste drie maanden veel schrik mits ik eerst 2 miskramen had op 6-7weken dan is in de familie iemand kindje verloren op 18w ( voor de 2de keer ) dan gezien dat er een bloedklonter aan mijn placenta was die later vanzelf verdwenen was en dan mijn kleine mini die gestorven is ..
Dat je nog steeds meetelt is heel normaal hoor ik heb daar af en toe ook aan gedacht van nu zou ik zo ver zijn geweest, ik vergeet het niet en vraag me soms af of het een jongen of een meisje zou geweest zijn.
Op hoeveel weken ben jij je kindje verloren?
Ik weet niet of je daar wil op antwoorden of dat er hier op dit forum mag over gepraat worden???
Ja ik was van plan nog een pup erbij te nemen maar dan specifiek die ene pup nu wacht ik weer tot ik terug een pup tegenkom waar ik een echte verbinding mee voel .
Ik heb ook al gedacht om opvanggezin te worden voor een hondje dat zou misschien beter zijn om eens te ondervinden hoe het is om 3 honden te hebben.
Het zijn allemaal schatten ik zou het anders niet uithouden dus het is zeker genieten maar op de eerste plaats zal altijd mijn mini staan